"Het zijn ook deze mensen waardoor ik geloof dat het goed komt met Amerika. Banger ben ik voor Nederland. Hier is evident minder economische misère, terwijl het gif juist groter is – zuiverder. Hier is geen solide traditie van verzet. Hier gaan de goeden van de weeromstuit twijfelen aan zichzelf, uit schuldgevoel over hun bubbel."
Het eerste deel van de Column:
Empathie voor de duivel
Foto van de Week Arjen van Veelen schrijft wekelijks over een nieuwsfoto. Vandaag: Trump bezoekt Obama.
Tot voor kort woonde ik in Missouri, midden in Trump-country. Ik zag de kapotte steden en de plattelandsmisère, zag de stress en de vernedering op de gezichten. Ik liet mijn huis schoonmaken door een witte plattelandsvrouw die Trump-fan was. Ik ontmoette ook steenrijke Trump-stemmers. En ik maakte mee hoe blozende, hoogopgeleide, welvarende jongeren uit suburbia, tijdens een rally zwarten verbaal lynchten.
Ik zag hoe Trump dit aanmoedigde.
Ik ben bang geweest. Ik heb gezien hoe aardig en hoe gewoon ze allemaal zijn – wat me nog banger maakte.
Ik ben empathisch geweest, maar niet empatisch genoeg: ik dacht dat ze het niet meenden. Dit kon Amerika niet zijn. Ik redeneerde weg wat ik zag, als een klimaatontkenner: je voeten nat en het nog steeds niet snappen.
Juist wat zich recht voor je neus afspeelt is verdomd lastig te zien – vrij naar George Orwell.
Dus was ik in shock, deze.....
...
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten