...and after the Event they'll be true 'Worldwide Stars'..!
The song's about Ilse de Lange's father, who had passed away that year...she was sick, and recorded this veary early in the morning, Waylon)
By the way (for the 'non-Dutch'); the Event 'Serious Request' is a dutch invention (from Giel Beelen e.o.) that's conquering the World', and it's GREAT!
Interview with the duo:
zaterdag 30 november 2013
woensdag 27 november 2013
Ideeën voor een betere politiek en toekomst: Ad Melkert over Links
Ideeën
NRC 21 november 2013,
Melkert: Europese norm voor werkloosheid
Oud-PvdA-leider Ad Melkert studeerde afgelopen jaar met een commissie op ‘linkse oplossingen’ voor de crisis.
Foto NRC / David van Dam
door Thijs Niemantsverdriet
Er moet een Europese norm van maximaal 5 procent werkloosheid komen die even zwaar weegt als de afspraak over 3 procent begrotingstekort. Dat bepleit oud-PvdA-leider Ad Melkert in een advies aan zijn partij. Het afgelopen jaar studeerde Melkert met een commissie op ‘linkse oplossingen’ voor de crisis.
Hij bepleit een ‘humanisering’ van de economie: minder nadruk op groei en winst, meer oog voor werkgelegenheid, duurzaamheid en innovatie. In een gesprek met NRC Handelsblad toont Melkert zich kritisch over het regeerakkoord van Rutte II, dat volgens hem gebaseerd is op de gedachte dat na economische neergang automatisch weer groei volgt.
“Het regeerakkoord van VVD en PvdA was een belangrijke poging om er na jaren van politieke instabiliteit samen uit te komen. Maar tussen de regels lees je de gedachte dat er na economische neergang vanzelf weer een opgang zal komen. Dat traditionele recept werkt niet meer.”
Het advies is Melkerts eerste klus voor de PvdA sinds zijn vertrek uit de politiek in 2002, toen hij als lijsttrekker een historische verkiezingsnederlaag leed.
Lees meer over:
Ad Melkert
economie
regeerakkoord
werkgelegenheid
werkloosheid
‘De economie is er voor de maatschappij’
Ad Melkert: „Wat soft wordt gevonden, kan een harde economische waarde hebben. Bijvoorbeeld kunst en cultuur.”
Interview
Ad Melkert De oud-PvdA-leider presenteert linkse oplossingen voor de crisis. „Misschien dat sommigen dit soft vinden.”
Door onze redacteur Thijs Niemantsverdriet | pagina 6 - 7
Den Haag. Lang hoefde Ad Melkert niet na te denken toen hij een jaar geleden een telefoontje kreeg van PvdA-voorzitter Hans Spekman: of hij een onderzoek naar ‘linkse oplossingen’ voor de crisis wilde leiden. Hij was aangenaam verrast. Want, zo zegt hij met enig sarcasme, „mijn deur is de afgelopen tien jaar niet platgelopen door de partij”.
Vandaag presenteert Melkert (57) de conclusies van zijn commissie. Het is zijn eerste klus voor de PvdA sinds zijn smadelijke aftocht van het politieke toneel in 2002. Melkert woont nog steeds in Washington DC, de stad waar hij na het ‘Fortuynjaar’ naartoe verhuisde. Hij leidt een bestaan als rondreizend consultant.
Melkerts diagnose: het gaat, vijf jaar na het uitbreken van de crisis, nog niet goed met de Nederlandse en Europese economie. „Het structurele herstel valt tegen.”
De aanpak van het kabinet-Rutte II is nog niet voldoende, vindt Melkert. „Het regeerakkoord van VVD en PvdA was een belangrijke poging om er na jaren van politieke instabiliteit samen uit te komen. Maar tussen de regels lees je de gedachte dat er na economische neergang vanzelf weer een opgang zal komen. Dat traditionele recept werkt niet meer.”
Het moet dus anders. Melkert en zijn commissie bepleiten een ‘humanisering’ van de economie: minder nadruk op groei en winst, meer oog voor werkgelegenheid, duurzaamheid en innovatie. Opvallend is de nadruk die hij legt op de ‘zachte’ kanten van de economie: het belang van zorgtaken en een gelijke rolverdeling tussen mannen en vrouwen. Ook bepleit hij meer aandacht voor sociaal-emotionele intelligentie. „Wat er in je dagelijks leven gebeurt, heeft invloed op je werk. Je kunt het niet kwantificeren, maar we moeten er wel wat mee. Bijvoorbeeld door de werkvloer te onthiërarchiseren.”
Als dit hoort, denk je: de technocraat Melkert is soft geworden.
„Als mensen zeggen: Ad Melkert is in de afgelopen jaren older and wiser geworden – niet sadder and wiser – dan heb ik daar geen bezwaar tegen. Misschien dat sommige mensen dit soft vinden. Maar wat soft wordt gevonden, kan een harde economische waarde hebben. Bijvoorbeeld kunst en cultuur. Kunstenaars hebben ons wat te bieden, ze houden ons een spiegel voor. Kunst kan inspiratie bieden voor hoe een organisatie moet werken.”
Wat is u in die tien jaar vanuit de VS meest opgevallen aan Nederland?
„Gek genoeg: de rol van de staat. De Amerikaanse centrale bank en het ministerie van Financiën zijn onmiddellijk bovenop de crisis gaan zitten. In Nederland heeft de overheid ook verantwoordelijkheid genomen in de bankencrisis, maar is daar weer mee opgehouden. De reflex is: hoe kunnen we ABN Amro zo snel mogelijk weer naar de beurs brengen? Maar is dat wel zo vanzelfsprekend? Ik vind juist dat de overheid zijn rol in systeembanken als ABN moet vergroten. Als je als bank too big to fail bent, moet daar ook wat tegenover staan. Een bank die nu weer zonder enige bemoeienis naar de beurs wil, zou er niet op moeten kunnen rekenen dat de overheid de volgende keer bijspringt.”
In uw rapport staan veel woorden als ‘planmatig’ en ‘verplichting’. Vindt u dat de PvdA zijn oud-linkse veren weer moet opplakken?
„Integendeel. We stellen innovatie centraal, dat is juist zeer vooruitstrevend. Het verhaal is eigenlijk heel eenvoudig: de afgelopen 25 à 30 jaar hebben de markten veel meer de ruimte gekregen, en dat is in een aantal gevallen niet goed gegaan. De economische orde moet weer dienstbaar zijn aan maatschappelijke doelstellingen, in plaats van andersom.”
Maar moet de PvdA nou een linkse partij zijn, of niet?
„Dat vind ik te veel denken in schema’s. Ik koester mijn idealen, maar hou wel mijn hoofd erbij.”
Toen bekend werd dat u weer een klus voor de PvdA ging doen, regende het negatieve reacties op internet. Wat vond u daarvan?
„Er is in Nederland een enorme doorstroom van politici. Mensen zijn een tijdje Kamerlid of minister, en dan moeten ze weer weg. Zo gaat er veel ervaring verloren. In Amerika gaat dat heel anders. Daar geven oudgedienden vaak belangrijke adviezen.”
U zou de nieuwe Nederlandse eurocommissaris willen worden.
„Het belangrijkste is dat Nederland opnieuw een goede portefeuille weet binnen te halen in de Europese Commissie, het liefst in de economische hoek. Dan zal vanzelf wel blijken wie dat gaat doen. En als ik al interesse zou hebben, zou ik dat hooguit tegen Rutte of Samsom zeggen. Niet tegen u.”
PvdA Programma naar links
Het rapport van de commissie-Melkert moet de basis vormen van het nieuwe PvdA-verkiezingsprogramma. Behalve een Europese norm voor maximaal 5 procent werkloosheid bepleit Melkert onder meer een verschuiving van belasting op arbeid naar vermogen en consumptie, een quotum voor vrouwen op topposities, ‘doelgerichte migratie’ van hooggeschoolde arbeidskrachten en een vierdaagse werkweek voor mannen én vrouwen.
Ook een van Nederlands Beste Columnisten, Bas Heijne in NRC, heeft hier e.e.a. over te vertellen; en natuurlijk heeft hij grotendeels gelijk. Zijn analyse: de PvdA zelf is deel van het probleem, en heeft de lijn die Melkert nu voorstelt juist de laatste jaren verlaten... Daar ben ik het helemaal mee eens; ik denk dan ook dat Spekman (de voorzitter van de PvdA) eigenlijk een SP'er is/zou moeten zijn. En dat andere kopstuk, politiek leider Samson? Meer Groen Links, beetje D66 ook, zo lijkt het me...
De column op NRC.nl:
Vergezicht
Goed idee van PvdA-voorzitter Spekman om Ad Melkert te vragen een onderzoek te doen naar „linkse oplossingen” voor de crisis. De afgelopen decennia is de burger immers verworden tot een optel- en aftreksom. Alle immateriële dromen en verlangens over mens en maatschappij zijn door het populisme op de flanken gekaapt. Tijd voor het nieuwe verhaal. De homo economicus moet weer gehumaniseerd worden; er moet aandacht zijn voor dat subtiele weefsel dat we een samenleving noemen. Melkert, geïnterviewd in deze krant: „Wat er in je dagelijkse leven gebeurt heeft invloed op je werk. Je kunt het niet kwantificeren, maar we moeten er wel wat mee.” Eigenlijk is het heel simpel: „De economische orde moet weer dienstbaar zijn aan maatschappelijke doelstellingen, in plaats van andersom.”
Een verhaal is niet zo moeilijk.
Een geloofwaardig verhaal wel.
Vinger omhoog als je het er mee eens bent. Hé, iedereen?
Ik gun Melkert zijn opdracht, zeker gezien de agressie die zijn „terugkeer” losmaakt bij mensen die het nog steeds niet kunnen verkroppen dat hij in 2002 vies naar Pim heeft gekeken heeft – dezelfde mensen die nog steeds niet kunnen slapen van de ontploffende Exota-flessen van Marcel van Dam. Hoe leeg kan je leven zijn. Maar als ik me niet vergis is de koers die Melkert bepleit, nu juist die koers die de PvdA de afgelopen jaren grotendeels verlaten heeft, zeker in het huidige kabinet.
Een verhaal is niet zo moeilijk. Een geloofwaardig verhaal wel.
Het probleem met de PvdA is dat die partij zelf symptoom is geworden van de crisis. Dat geldt zeker ook voor andere partijen, maar in geen andere partij zie je zo mooi verbeeld waar het aan schort – het glanzende ideaal tegenover de al te menselijke praktijk. Dat is altijd zo in de politiek, maar problematisch wordt het wanneer de praktijk zich rechtstreeks tegen het ideaal keert. Neem wat recente PvdA-schandaaltjes – stuk voor stuk klein bier, maar ze hebben een grote resonans.
Juist in een tijd waarin het draagvlak voor Europa verstevigd moet worden, waarin een nieuw elan gevraagd wordt om de doodgebloede Europese gedachte leven in blazen, rollen de Europarlementariërs van de PvdA vechtend over straat. De sfeer in de fractie blijkt niet te harden – de solidariteit die van de kiezer gevraagd wordt, blijkt intern ver te zoeken. Het is ego tegen ego. De rechter moet eraan te pas komen.
Juist in een tijd waarin er om nieuw elan gevraagd wordt om het ideaal van een tolerante, pluriforme samenleving weer geloofwaardig te maken, blijkt de voormalige Seyit Yeyden, PvdA-voorzitter van de Rotterdamse deelgemeente Feijenoord, die nog maar afgelopen zomer aftrad na een vernietigend rapport, waarin hij beschuldigd werd van vriendjespolitiek richting Turkse organisaties en politieke intimidatie, gewoon weer op de conceptkieslijst van de „gebiedscommissie” van de deelgemeente te staan. Huh? Volgens de kandidatencommissie heeft Yeyden de afgelopen vier maanden „het nodige geleerd”.
Vorige week werd in de gemeente Noordoostpolder de PvdA-wethouder Wouter Ruifrok naar huis gestuurd, omdat hij in de afwikkeling van een lokaal renovatie-fiasco informatie aan de raad had onthouden. Deze zomer kwam dezelfde wethouder al in het nieuws omdat hij zich op kosten van de gemeente ingeschreven had voor de cursus ‘Mijn gevoel voor realiteit’. Die cursus had als doel „persoonlijke ontplooiing voor managers” en kostte tienduizend euro. Juist in een tijd waarin mensen al genoeg persoonlijk ontplooid zijn, juist in een tijd waarin de managers-praat de relatie tussen burger en overheid danig verziekt heeft, juist in een tijd waarin er een felle reactie is tegen de ego-cultuur binnen overheid en semi-overheid, gaat de wethouder op cursus.
Woede over dit soort incidenten wordt in weldenkende kringen te snel afgedaan als stemmingmakerij – in iedere mand zit immers wel een rotte appel. Eén opgeblazen incident zegt niets over het geheel. Voor je het weet maak je deel uit van de jankende meute die alle politici als oplichters en zakkenvullers ziet – en heus, dat is niet zo, er wordt veel zinnig en goed werk verricht.
Maar dat is het punt helemaal niet. In deze kleine kwesties zitten grote zaken verborgen – Europa, de samenleving van de toekomst, de relatie tussen overheid en burger. Genoemde incidenten hebben gemeen dat bestuurders de publieke zaak ontrouw zijn, waardoor het achterliggende ideaal gecorrumpeerd wordt. Het weefsel wordt erdoor aangetast. En juist dat is geen klein bier. Dat is een vertrouwenscrisis.
Het rapport van Melkert, meldt deze krant, vormt de basis van het nieuwe verkiezingsprogramma van de PvdA. Heel goed, er is een vergezicht. Nu het inzicht nog.
NRC 21 november 2013,
Melkert: Europese norm voor werkloosheid
Oud-PvdA-leider Ad Melkert studeerde afgelopen jaar met een commissie op ‘linkse oplossingen’ voor de crisis.
Foto NRC / David van Dam
door Thijs Niemantsverdriet
Er moet een Europese norm van maximaal 5 procent werkloosheid komen die even zwaar weegt als de afspraak over 3 procent begrotingstekort. Dat bepleit oud-PvdA-leider Ad Melkert in een advies aan zijn partij. Het afgelopen jaar studeerde Melkert met een commissie op ‘linkse oplossingen’ voor de crisis.
Hij bepleit een ‘humanisering’ van de economie: minder nadruk op groei en winst, meer oog voor werkgelegenheid, duurzaamheid en innovatie. In een gesprek met NRC Handelsblad toont Melkert zich kritisch over het regeerakkoord van Rutte II, dat volgens hem gebaseerd is op de gedachte dat na economische neergang automatisch weer groei volgt.
“Het regeerakkoord van VVD en PvdA was een belangrijke poging om er na jaren van politieke instabiliteit samen uit te komen. Maar tussen de regels lees je de gedachte dat er na economische neergang vanzelf weer een opgang zal komen. Dat traditionele recept werkt niet meer.”
Het advies is Melkerts eerste klus voor de PvdA sinds zijn vertrek uit de politiek in 2002, toen hij als lijsttrekker een historische verkiezingsnederlaag leed.
Lees meer over:
Ad Melkert
economie
regeerakkoord
werkgelegenheid
werkloosheid
‘De economie is er voor de maatschappij’
Ad Melkert: „Wat soft wordt gevonden, kan een harde economische waarde hebben. Bijvoorbeeld kunst en cultuur.”
Interview
Ad Melkert De oud-PvdA-leider presenteert linkse oplossingen voor de crisis. „Misschien dat sommigen dit soft vinden.”
Door onze redacteur Thijs Niemantsverdriet | pagina 6 - 7
Den Haag. Lang hoefde Ad Melkert niet na te denken toen hij een jaar geleden een telefoontje kreeg van PvdA-voorzitter Hans Spekman: of hij een onderzoek naar ‘linkse oplossingen’ voor de crisis wilde leiden. Hij was aangenaam verrast. Want, zo zegt hij met enig sarcasme, „mijn deur is de afgelopen tien jaar niet platgelopen door de partij”.
Vandaag presenteert Melkert (57) de conclusies van zijn commissie. Het is zijn eerste klus voor de PvdA sinds zijn smadelijke aftocht van het politieke toneel in 2002. Melkert woont nog steeds in Washington DC, de stad waar hij na het ‘Fortuynjaar’ naartoe verhuisde. Hij leidt een bestaan als rondreizend consultant.
Melkerts diagnose: het gaat, vijf jaar na het uitbreken van de crisis, nog niet goed met de Nederlandse en Europese economie. „Het structurele herstel valt tegen.”
De aanpak van het kabinet-Rutte II is nog niet voldoende, vindt Melkert. „Het regeerakkoord van VVD en PvdA was een belangrijke poging om er na jaren van politieke instabiliteit samen uit te komen. Maar tussen de regels lees je de gedachte dat er na economische neergang vanzelf weer een opgang zal komen. Dat traditionele recept werkt niet meer.”
Het moet dus anders. Melkert en zijn commissie bepleiten een ‘humanisering’ van de economie: minder nadruk op groei en winst, meer oog voor werkgelegenheid, duurzaamheid en innovatie. Opvallend is de nadruk die hij legt op de ‘zachte’ kanten van de economie: het belang van zorgtaken en een gelijke rolverdeling tussen mannen en vrouwen. Ook bepleit hij meer aandacht voor sociaal-emotionele intelligentie. „Wat er in je dagelijks leven gebeurt, heeft invloed op je werk. Je kunt het niet kwantificeren, maar we moeten er wel wat mee. Bijvoorbeeld door de werkvloer te onthiërarchiseren.”
Als dit hoort, denk je: de technocraat Melkert is soft geworden.
„Als mensen zeggen: Ad Melkert is in de afgelopen jaren older and wiser geworden – niet sadder and wiser – dan heb ik daar geen bezwaar tegen. Misschien dat sommige mensen dit soft vinden. Maar wat soft wordt gevonden, kan een harde economische waarde hebben. Bijvoorbeeld kunst en cultuur. Kunstenaars hebben ons wat te bieden, ze houden ons een spiegel voor. Kunst kan inspiratie bieden voor hoe een organisatie moet werken.”
Wat is u in die tien jaar vanuit de VS meest opgevallen aan Nederland?
„Gek genoeg: de rol van de staat. De Amerikaanse centrale bank en het ministerie van Financiën zijn onmiddellijk bovenop de crisis gaan zitten. In Nederland heeft de overheid ook verantwoordelijkheid genomen in de bankencrisis, maar is daar weer mee opgehouden. De reflex is: hoe kunnen we ABN Amro zo snel mogelijk weer naar de beurs brengen? Maar is dat wel zo vanzelfsprekend? Ik vind juist dat de overheid zijn rol in systeembanken als ABN moet vergroten. Als je als bank too big to fail bent, moet daar ook wat tegenover staan. Een bank die nu weer zonder enige bemoeienis naar de beurs wil, zou er niet op moeten kunnen rekenen dat de overheid de volgende keer bijspringt.”
In uw rapport staan veel woorden als ‘planmatig’ en ‘verplichting’. Vindt u dat de PvdA zijn oud-linkse veren weer moet opplakken?
„Integendeel. We stellen innovatie centraal, dat is juist zeer vooruitstrevend. Het verhaal is eigenlijk heel eenvoudig: de afgelopen 25 à 30 jaar hebben de markten veel meer de ruimte gekregen, en dat is in een aantal gevallen niet goed gegaan. De economische orde moet weer dienstbaar zijn aan maatschappelijke doelstellingen, in plaats van andersom.”
Maar moet de PvdA nou een linkse partij zijn, of niet?
„Dat vind ik te veel denken in schema’s. Ik koester mijn idealen, maar hou wel mijn hoofd erbij.”
Toen bekend werd dat u weer een klus voor de PvdA ging doen, regende het negatieve reacties op internet. Wat vond u daarvan?
„Er is in Nederland een enorme doorstroom van politici. Mensen zijn een tijdje Kamerlid of minister, en dan moeten ze weer weg. Zo gaat er veel ervaring verloren. In Amerika gaat dat heel anders. Daar geven oudgedienden vaak belangrijke adviezen.”
U zou de nieuwe Nederlandse eurocommissaris willen worden.
„Het belangrijkste is dat Nederland opnieuw een goede portefeuille weet binnen te halen in de Europese Commissie, het liefst in de economische hoek. Dan zal vanzelf wel blijken wie dat gaat doen. En als ik al interesse zou hebben, zou ik dat hooguit tegen Rutte of Samsom zeggen. Niet tegen u.”
PvdA Programma naar links
Het rapport van de commissie-Melkert moet de basis vormen van het nieuwe PvdA-verkiezingsprogramma. Behalve een Europese norm voor maximaal 5 procent werkloosheid bepleit Melkert onder meer een verschuiving van belasting op arbeid naar vermogen en consumptie, een quotum voor vrouwen op topposities, ‘doelgerichte migratie’ van hooggeschoolde arbeidskrachten en een vierdaagse werkweek voor mannen én vrouwen.
Ook een van Nederlands Beste Columnisten, Bas Heijne in NRC, heeft hier e.e.a. over te vertellen; en natuurlijk heeft hij grotendeels gelijk. Zijn analyse: de PvdA zelf is deel van het probleem, en heeft de lijn die Melkert nu voorstelt juist de laatste jaren verlaten... Daar ben ik het helemaal mee eens; ik denk dan ook dat Spekman (de voorzitter van de PvdA) eigenlijk een SP'er is/zou moeten zijn. En dat andere kopstuk, politiek leider Samson? Meer Groen Links, beetje D66 ook, zo lijkt het me...
De column op NRC.nl:
Vergezicht
Goed idee van PvdA-voorzitter Spekman om Ad Melkert te vragen een onderzoek te doen naar „linkse oplossingen” voor de crisis. De afgelopen decennia is de burger immers verworden tot een optel- en aftreksom. Alle immateriële dromen en verlangens over mens en maatschappij zijn door het populisme op de flanken gekaapt. Tijd voor het nieuwe verhaal. De homo economicus moet weer gehumaniseerd worden; er moet aandacht zijn voor dat subtiele weefsel dat we een samenleving noemen. Melkert, geïnterviewd in deze krant: „Wat er in je dagelijkse leven gebeurt heeft invloed op je werk. Je kunt het niet kwantificeren, maar we moeten er wel wat mee.” Eigenlijk is het heel simpel: „De economische orde moet weer dienstbaar zijn aan maatschappelijke doelstellingen, in plaats van andersom.”
Een verhaal is niet zo moeilijk.
Een geloofwaardig verhaal wel.
Vinger omhoog als je het er mee eens bent. Hé, iedereen?
Ik gun Melkert zijn opdracht, zeker gezien de agressie die zijn „terugkeer” losmaakt bij mensen die het nog steeds niet kunnen verkroppen dat hij in 2002 vies naar Pim heeft gekeken heeft – dezelfde mensen die nog steeds niet kunnen slapen van de ontploffende Exota-flessen van Marcel van Dam. Hoe leeg kan je leven zijn. Maar als ik me niet vergis is de koers die Melkert bepleit, nu juist die koers die de PvdA de afgelopen jaren grotendeels verlaten heeft, zeker in het huidige kabinet.
Een verhaal is niet zo moeilijk. Een geloofwaardig verhaal wel.
Het probleem met de PvdA is dat die partij zelf symptoom is geworden van de crisis. Dat geldt zeker ook voor andere partijen, maar in geen andere partij zie je zo mooi verbeeld waar het aan schort – het glanzende ideaal tegenover de al te menselijke praktijk. Dat is altijd zo in de politiek, maar problematisch wordt het wanneer de praktijk zich rechtstreeks tegen het ideaal keert. Neem wat recente PvdA-schandaaltjes – stuk voor stuk klein bier, maar ze hebben een grote resonans.
Juist in een tijd waarin het draagvlak voor Europa verstevigd moet worden, waarin een nieuw elan gevraagd wordt om de doodgebloede Europese gedachte leven in blazen, rollen de Europarlementariërs van de PvdA vechtend over straat. De sfeer in de fractie blijkt niet te harden – de solidariteit die van de kiezer gevraagd wordt, blijkt intern ver te zoeken. Het is ego tegen ego. De rechter moet eraan te pas komen.
Juist in een tijd waarin er om nieuw elan gevraagd wordt om het ideaal van een tolerante, pluriforme samenleving weer geloofwaardig te maken, blijkt de voormalige Seyit Yeyden, PvdA-voorzitter van de Rotterdamse deelgemeente Feijenoord, die nog maar afgelopen zomer aftrad na een vernietigend rapport, waarin hij beschuldigd werd van vriendjespolitiek richting Turkse organisaties en politieke intimidatie, gewoon weer op de conceptkieslijst van de „gebiedscommissie” van de deelgemeente te staan. Huh? Volgens de kandidatencommissie heeft Yeyden de afgelopen vier maanden „het nodige geleerd”.
Vorige week werd in de gemeente Noordoostpolder de PvdA-wethouder Wouter Ruifrok naar huis gestuurd, omdat hij in de afwikkeling van een lokaal renovatie-fiasco informatie aan de raad had onthouden. Deze zomer kwam dezelfde wethouder al in het nieuws omdat hij zich op kosten van de gemeente ingeschreven had voor de cursus ‘Mijn gevoel voor realiteit’. Die cursus had als doel „persoonlijke ontplooiing voor managers” en kostte tienduizend euro. Juist in een tijd waarin mensen al genoeg persoonlijk ontplooid zijn, juist in een tijd waarin de managers-praat de relatie tussen burger en overheid danig verziekt heeft, juist in een tijd waarin er een felle reactie is tegen de ego-cultuur binnen overheid en semi-overheid, gaat de wethouder op cursus.
Woede over dit soort incidenten wordt in weldenkende kringen te snel afgedaan als stemmingmakerij – in iedere mand zit immers wel een rotte appel. Eén opgeblazen incident zegt niets over het geheel. Voor je het weet maak je deel uit van de jankende meute die alle politici als oplichters en zakkenvullers ziet – en heus, dat is niet zo, er wordt veel zinnig en goed werk verricht.
Maar dat is het punt helemaal niet. In deze kleine kwesties zitten grote zaken verborgen – Europa, de samenleving van de toekomst, de relatie tussen overheid en burger. Genoemde incidenten hebben gemeen dat bestuurders de publieke zaak ontrouw zijn, waardoor het achterliggende ideaal gecorrumpeerd wordt. Het weefsel wordt erdoor aangetast. En juist dat is geen klein bier. Dat is een vertrouwenscrisis.
Het rapport van Melkert, meldt deze krant, vormt de basis van het nieuwe verkiezingsprogramma van de PvdA. Heel goed, er is een vergezicht. Nu het inzicht nog.
dinsdag 26 november 2013
Er zijn mensen die zeggen dat het klimaat en het milleu geen probleem zijn...DOMME mensen!
Smog teistert noordoosten van China - ‘steden levensgevaarlijk’
Smog China
Inwoners van Beijing vorige maand met mondkapjes op tegen de smog in de stad. Foto Reuters / Kim Kyung-Hoon
door Niels Posthumus (op NRC.nl)
Buitenland
Hevige smog in het noordoosten van China heeft in een groot gebied het verkeer vandaag nagenoeg platgelegd. Zeven snelwegen zijn voor alle verkeer afgesloten omdat het zicht minder dan 50 meter is, meldt nos.nl.
Ook is voor de tweede keer in een maand tijd de luchthaven van miljoenenstad Harbin gesloten. Ruim 200 vluchten van en naar de miljoenenstad zijn geannuleerd.
De smog is deels een gevolg van de invallende winter. Om gebouwen in de regio te verwarmen draaien energiecentrales op hoge toeren. Omdat zij allemaal steenkool verwerken, en steenkool erg vervuilend is, wordt de luchtkwaliteit in het gebied zwaar aangetast.
Meteorologen verwachten echter dat de smog later vandaag langzaam oplost door de komst van regenbuien.
Steden in midden en noorden van China levensgevaarlijk
NRC-correspondent in China, Oscar Garschagen, schreef een maand geleden over het steeds verder groeiende Chinese smogprobleem:
Beijing en de meeste steden in het noorden en midden van China zijn levensgevaarlijke oorden geworden. Bijna de helft van een willekeurige maand zijn metropolen als Beijing, Jilin, Tianjin en Changchun gehuld in een deken van kankerverwekkend zwartgeel fijnstof.
En over Harbin schreef hij toen dat de norm voor maximale luchtvervuiling van de Wereldgezondheidsorganisatie WHO daar, op dat moment, maar liefst 50 maal werd overschreven. Garschagen:
De ziekenhuizen in deze steden hebben het aantal kankergevallen in de afgelopen vijf jaar met 60 procent zien stijgen. Op slechte dagen kunnen ze de patiënten met ademhalingsproblemen niet verwerken. Noord-Chinezen leven gemiddeld 7 jaar korter dan Zuid-Chinezen.
De rest van het artikel op NRC.nl
Smog China
door Niels Posthumus (op NRC.nl)
Buitenland
Hevige smog in het noordoosten van China heeft in een groot gebied het verkeer vandaag nagenoeg platgelegd. Zeven snelwegen zijn voor alle verkeer afgesloten omdat het zicht minder dan 50 meter is, meldt nos.nl.
Ook is voor de tweede keer in een maand tijd de luchthaven van miljoenenstad Harbin gesloten. Ruim 200 vluchten van en naar de miljoenenstad zijn geannuleerd.
De smog is deels een gevolg van de invallende winter. Om gebouwen in de regio te verwarmen draaien energiecentrales op hoge toeren. Omdat zij allemaal steenkool verwerken, en steenkool erg vervuilend is, wordt de luchtkwaliteit in het gebied zwaar aangetast.
Meteorologen verwachten echter dat de smog later vandaag langzaam oplost door de komst van regenbuien.
Steden in midden en noorden van China levensgevaarlijk
NRC-correspondent in China, Oscar Garschagen, schreef een maand geleden over het steeds verder groeiende Chinese smogprobleem:
Beijing en de meeste steden in het noorden en midden van China zijn levensgevaarlijke oorden geworden. Bijna de helft van een willekeurige maand zijn metropolen als Beijing, Jilin, Tianjin en Changchun gehuld in een deken van kankerverwekkend zwartgeel fijnstof.
En over Harbin schreef hij toen dat de norm voor maximale luchtvervuiling van de Wereldgezondheidsorganisatie WHO daar, op dat moment, maar liefst 50 maal werd overschreven. Garschagen:
De ziekenhuizen in deze steden hebben het aantal kankergevallen in de afgelopen vijf jaar met 60 procent zien stijgen. Op slechte dagen kunnen ze de patiënten met ademhalingsproblemen niet verwerken. Noord-Chinezen leven gemiddeld 7 jaar korter dan Zuid-Chinezen.
De rest van het artikel op NRC.nl
Failliet en toch zo Rijk! Marco Borsato en dochter(s) bij RTL
Ik heb het programma nog nooit gezien, al is P&W tegenwoordig vaak slappe en tendentieuze hap krijgt dat toch vaak de voorkeur. Maar gelukkig is er YouTube die mij dit automatisch toestuurde... Commentaar verder overbodig!
maandag 25 november 2013
Wilfried de Jong legt uit: het verschil tussen Pelle en Drenthe bij Feyenoord...
Sommige dingen zijn lastig uit te leggen, en al helemaal aan degenen die het betreft. Wilfried de Jong is een geweldige waarnemer, en hij kan het ook nog eens prachtig brengen. Daarom verder geen commentaar...
Pellè en Drenthe
Niemand zit anoniem in een stadion. Lenzen van fototoestellen en televisiecamera’s speuren als de ogen van een sperwer de tribune af naar een geschikte prooi.
De heimwee naar vroeger droop ervan af. Royston Drenthe wilde naar huis
Gisteren werden tijdens Feyenoord-AZ twee niet-spelende voetballers in beeld genomen: de geschorste spits Graziano Pellè en ex-Feyenoordverdediger Royston Drenthe. De twee zaten een eind uit elkaar.
Pellè kreeg in het weekend van coach Koeman te horen dat hij zich tijdens zijn schorsing keurig had gedragen en dus vanaf volgende week weer aanvoerder van het team zou zijn. Pellè had het clubkostuum aan, eroverheen droeg hij een lange gevoerde regenjas met een bontje aan de capuchon. Pellè is een heer. Hij laat zich knippen bij een klassieke barbier onder Hotel New York, het stijlvolste onderkomen in de stad.
De scheiding in het ravenzwarte haar wordt met voorzichtige halen van het scheermes geaccentueerd, hoorde ik van zijn kapper. Het ziet er onberispelijk uit, al voorkom je er geen ordinaire kopstootbeweging mee op het veld.
De Italiaan applaudisseerde toen zijn vervanger Mitchell te Vrede voor Feyenoord scoorde. De ideale schoonzoon weet hoe hij het volk en de club moet behagen.
Toen Royston Drenthe (26) tijdens het duel in beeld werd genomen, was hij druk aan het bellen. Waarschijnlijk met een vriend. Royston barst van de vrienden. Hij is van de straat. Drenthe speelde al in vijf verschillende competities. Hij ging als 18-jarige naar Real Madrid en voetbalt nu bij FC Reading in de tweede divisie in Engeland.
Eind oktober gaf hij een interview aan de regionale omroep RTV Rijnmond. Het zat Royston dwars dat Feyenoord hem – de gewone Surinaamse volksjongen van Rotterdam-Zuid – niet terug wilde in het team. Royston: „Ik heb met legends gespeeld als Cannavaro en Raúl. En zo kan ik er nog 1.000 opnoemen.”
Dat is Royston; geen tientallen, geen honderdtallen.
Hij kijkt regelmatig in de spiegel, spreekt zichzelf aan met ‘pik’ en zegt tegen zichzelf: „Als ik een goeie papa ben voor al mijn kindjes die ik op de wereld heb gezet, mag ik hartstikke trots zijn.”
De heimwee naar vroeger droop ervan af. Royston wilde naar huis.
Als ik een Surinaams broodje pom koop bij Warung Mini in het centrum van Rotterdam, kijk ik graag naar het ingelijste shirt van Drenthe. Er staat een slordige handtekening op met viltstift. Het hangt naast het shirt van Robin Van Persie.
Drenthe – „ik blijf voor altijd Feyenoorder” – zal waarschijnlijk niet meer voor zijn jeugdclub spelen.
Pellè is vanaf vandaag weer aanvoerder en de held van de stad. Rotterdamse jongetjes vragen bij de kapper om de schoolboy-coupe van de Italiaanse spits.
Het excentrieke kapsel van Drenthe is niet op de prijslijst te vinden.
Meer Wilfried de Jong op NRC.nl
Pellè en Drenthe
Niemand zit anoniem in een stadion. Lenzen van fototoestellen en televisiecamera’s speuren als de ogen van een sperwer de tribune af naar een geschikte prooi.
De heimwee naar vroeger droop ervan af. Royston Drenthe wilde naar huis
Gisteren werden tijdens Feyenoord-AZ twee niet-spelende voetballers in beeld genomen: de geschorste spits Graziano Pellè en ex-Feyenoordverdediger Royston Drenthe. De twee zaten een eind uit elkaar.
Pellè kreeg in het weekend van coach Koeman te horen dat hij zich tijdens zijn schorsing keurig had gedragen en dus vanaf volgende week weer aanvoerder van het team zou zijn. Pellè had het clubkostuum aan, eroverheen droeg hij een lange gevoerde regenjas met een bontje aan de capuchon. Pellè is een heer. Hij laat zich knippen bij een klassieke barbier onder Hotel New York, het stijlvolste onderkomen in de stad.
De scheiding in het ravenzwarte haar wordt met voorzichtige halen van het scheermes geaccentueerd, hoorde ik van zijn kapper. Het ziet er onberispelijk uit, al voorkom je er geen ordinaire kopstootbeweging mee op het veld.
De Italiaan applaudisseerde toen zijn vervanger Mitchell te Vrede voor Feyenoord scoorde. De ideale schoonzoon weet hoe hij het volk en de club moet behagen.
Toen Royston Drenthe (26) tijdens het duel in beeld werd genomen, was hij druk aan het bellen. Waarschijnlijk met een vriend. Royston barst van de vrienden. Hij is van de straat. Drenthe speelde al in vijf verschillende competities. Hij ging als 18-jarige naar Real Madrid en voetbalt nu bij FC Reading in de tweede divisie in Engeland.
Eind oktober gaf hij een interview aan de regionale omroep RTV Rijnmond. Het zat Royston dwars dat Feyenoord hem – de gewone Surinaamse volksjongen van Rotterdam-Zuid – niet terug wilde in het team. Royston: „Ik heb met legends gespeeld als Cannavaro en Raúl. En zo kan ik er nog 1.000 opnoemen.”
Dat is Royston; geen tientallen, geen honderdtallen.
Hij kijkt regelmatig in de spiegel, spreekt zichzelf aan met ‘pik’ en zegt tegen zichzelf: „Als ik een goeie papa ben voor al mijn kindjes die ik op de wereld heb gezet, mag ik hartstikke trots zijn.”
De heimwee naar vroeger droop ervan af. Royston wilde naar huis.
Als ik een Surinaams broodje pom koop bij Warung Mini in het centrum van Rotterdam, kijk ik graag naar het ingelijste shirt van Drenthe. Er staat een slordige handtekening op met viltstift. Het hangt naast het shirt van Robin Van Persie.
Drenthe – „ik blijf voor altijd Feyenoorder” – zal waarschijnlijk niet meer voor zijn jeugdclub spelen.
Pellè is vanaf vandaag weer aanvoerder en de held van de stad. Rotterdamse jongetjes vragen bij de kapper om de schoolboy-coupe van de Italiaanse spits.
Het excentrieke kapsel van Drenthe is niet op de prijslijst te vinden.
Meer Wilfried de Jong op NRC.nl
zondag 24 november 2013
Mali, Verkiezingen (zo kan het dus ook), en Rob Meurs
Sinds ik veel en intensief contact had met mijn overleden vriend en 'scouting-partner' (zaken kon je het niet noemen) Rob Meurs, hoorde ik zijn verhalen over Afrika, en daarbinnen Mali in het bijzonder. Waarom? Omdat hij Jeugd-Bonds-coach van het land was geweest op de Afrikaanse Kampioenschappen, omdat hij er veel mensen kende (of mensen daarvandaan had geholpen aan een toekomst in Amerika of Europa), en omdat hij min of meer gek van het land en de mensen was (en er veel verhalen over had te vertellen, "Jij moet er ook naartoe" zei hij dan, "Je zou het daar fantastisch vinden". Waarschijnlijk had hij gelijk, maar ik had er ook altijd mijn bedenkingen bij; Spartaanse toestanden, gruwelijke hitte, waarschijnlijke risico's op diarree, malaria (etc.), het leek me met mijn gezondheid ook tamelijk gevaarlijk...
Ik ben er dus (nog steeds) niet geweest. En nu met de aan oorlog grenzende, verder verslechterde omstandigheden is het er allemaal niet gemakkelijker op geworden...
Tegelijk is die, mede door het Westen (door Libië aan te vallen) veroorzaakte 'oorlog', een extra motivatie voor dat super-arme, maar cultureel en wat vriendelijke mensen rijke land te doen alleen maar gegroeid. Wellicht komt het er in het kader van 'Rob Meurs Basketball Memorials' en de 'Rob Meurs Foundation' (i.o.) nog eens van...(benader mij er gerust over, we kunnen nog wel wat hulp gebruiken!)
Hoe ik erop kwam om nu dit stukje te schrijven? Er zijn weer Verkiezingen in Mali:
(Een vrouw brengt haar stem uit tijdens de parlementsverkiezingen in Lafiabougou, Bamako. Foto Reuters / Adama Diarra Deel deze foto…)
...zo kan dat dus ook: Plastic Box, sleuf erin, verzegelen, ergens neerzetten, wat soldaten erbij om te voorkomen dat een toevallig in de buurt zijnde rebel/terrorist de boel opblaast...democratie, wij vergeten het weleens, en maken het reuze moeilijk...maar het is wel belangrijk en het kan dus eenvoudig. Al zal het stemmen tellen in dat straatarme, en reusachtige land een stuk moeilijker zijn.
Meer foto's van deze Verkiezingen op NRC.nl
Ik ben er dus (nog steeds) niet geweest. En nu met de aan oorlog grenzende, verder verslechterde omstandigheden is het er allemaal niet gemakkelijker op geworden...
Tegelijk is die, mede door het Westen (door Libië aan te vallen) veroorzaakte 'oorlog', een extra motivatie voor dat super-arme, maar cultureel en wat vriendelijke mensen rijke land te doen alleen maar gegroeid. Wellicht komt het er in het kader van 'Rob Meurs Basketball Memorials' en de 'Rob Meurs Foundation' (i.o.) nog eens van...(benader mij er gerust over, we kunnen nog wel wat hulp gebruiken!)
Hoe ik erop kwam om nu dit stukje te schrijven? Er zijn weer Verkiezingen in Mali:
...zo kan dat dus ook: Plastic Box, sleuf erin, verzegelen, ergens neerzetten, wat soldaten erbij om te voorkomen dat een toevallig in de buurt zijnde rebel/terrorist de boel opblaast...democratie, wij vergeten het weleens, en maken het reuze moeilijk...maar het is wel belangrijk en het kan dus eenvoudig. Al zal het stemmen tellen in dat straatarme, en reusachtige land een stuk moeilijker zijn.
Meer foto's van deze Verkiezingen op NRC.nl
zaterdag 23 november 2013
vrijdag 22 november 2013
'Elfstedentocht 1963' on Live-music in Leeuwarden
centrum Leeuwarden, zaterdag 23 november, 13u-laat, kaarten €25,-, kinderen onder 12 jaar gratis
Het Friese festival Explore the North vroeg voor de tweede editie de Londense soundscapeband Public Service Broadcasting muziek te maken bij archiefbeelden van de Elfstedentocht uit 1963. De band, die met oude informatiebeelden de ‘lessen van het verleden door muziek van de toekomst’ probeert te vertellen, speelt de nieuwe soundtrack voor ‘Elfstedentocht part 1 and 2’ live tijdens hun show op het festival. Op het overvolle muziekprogramma spelen o.a. acts uit Scandinavië als Annasaid en Rebekka Karijord, maar ook Friese bands als Cosmic U en Sväva. Voor het Utrechtse label Snowstar Records, dat in december tien jaar bestaat, is een speciale plek ingeruimd in het programma. Van hen treedt Kim Janssen eenmalig op met het Leeuwarder Kamerkoor in de Synagoge. (NRC)
Link naar Deel-2
donderdag 21 november 2013
HELP DE NEDERLANDSE BASKETBALL BOND EN MAAK KANS OP EEN DINERBON TER WAARDE VAN €100!!!
Het afgelopen jaar is er heel erg veel gebeurd en veranderd in het Nederlandse Basketball. Of het allemaal even positief uitwerkt moeten we afwachten, laten we hopen van wel!
Hieronder een verzoekje van iemand die voor Sport1 e.e.a. aan het uitzoeken is. En in ieder geval lijkt het veilig te zeggen dat Sport1 haar positieve bijdrage wel levert op dit moment, met het redden van het Nationaal Team Heren en de MU20, de uitzending van de Heren interlands, het uitzenden van NBA, EuroLeague en nu ook NCAA!!
Dus daarom door mij aanbevolen:
Help de NBB door het invullen van een zeer korte enquête en maak kans op die diner bon van €100!
De enquête neemt niet meer dan 4-5 minuten van uw tijd in beslag en hiermee zorgt u ervoor dat de NBB meer te weten komt over haar sponsoren.
Dit is nodig om ook in de toekomst zekerheid te hebben over onder andere het voortbestaan van het Nederlands Basketball Team, de Dutch Angels en talenten teams!
Klik om de link om de enquête te starten: https://www.enquetesmaken.com/s/d9e2ff4
Wij bedanken u alvast vriendelijk voor uw tijd en medewerking.
De Nederlandse Basketball Bond & haar sponsoren
Het zou mij onwijs helpen als uw leden, site en social media platforms (facebook en twitter) mij hierin kunnen ondersteunen.
Mocht deze email net bij de juiste persoon zijn aangekomen, wilt u dan zo vriendelijk zijn dit naar de juist persoon binnen de club door de sturen?
Bij voorbaat dank.
Met sportieve groet,
Lars Mulder
Intern Marketing Sport1 Sport1 mini
Hieronder een verzoekje van iemand die voor Sport1 e.e.a. aan het uitzoeken is. En in ieder geval lijkt het veilig te zeggen dat Sport1 haar positieve bijdrage wel levert op dit moment, met het redden van het Nationaal Team Heren en de MU20, de uitzending van de Heren interlands, het uitzenden van NBA, EuroLeague en nu ook NCAA!!
Dus daarom door mij aanbevolen:
Help de NBB door het invullen van een zeer korte enquête en maak kans op die diner bon van €100!
De enquête neemt niet meer dan 4-5 minuten van uw tijd in beslag en hiermee zorgt u ervoor dat de NBB meer te weten komt over haar sponsoren.
Dit is nodig om ook in de toekomst zekerheid te hebben over onder andere het voortbestaan van het Nederlands Basketball Team, de Dutch Angels en talenten teams!
Klik om de link om de enquête te starten: https://www.enquetesmaken.com/s/d9e2ff4
Wij bedanken u alvast vriendelijk voor uw tijd en medewerking.
De Nederlandse Basketball Bond & haar sponsoren
Het zou mij onwijs helpen als uw leden, site en social media platforms (facebook en twitter) mij hierin kunnen ondersteunen.
Mocht deze email net bij de juiste persoon zijn aangekomen, wilt u dan zo vriendelijk zijn dit naar de juist persoon binnen de club door de sturen?
Bij voorbaat dank.
Met sportieve groet,
Lars Mulder
Intern Marketing Sport1 Sport1 mini
dinsdag 12 november 2013
SPM Shoeters Den Bosch vs. Antwerp Giants: 83-76 (Den Bosch 2:0 in de Groep)
Heerlijk Avondje
Vorige week maakte SPM Shoeters Den Bosch een verdienstelijke rentree in het Europese Clubbasketball, met een regelmatige overwinning op Rakvere Tarvas. Tegelijk boekte de tegenstander van deze speelronde, Antwerp Giants, ook een overwinning, maar dan een met Bonus (want in een uitwedstrijd, en dan ook nog eens tegen een gedoodverfde tegenstander voor een van de twee plaatsen in de volgende ronde, het Franse Dijon.
Omdat Thuiswedstrijden winnen Internationaal nu eenmaal een ‘must’ is, deze avond dus weer een sleutelwedstrijd voor Shoeters, misschien zelfs wel een wedstrijd om de Eerste plaats in deze groep, al is dat voorafgaande aan wedstrijd 2/6 wellicht lichtelijk voorbarig.
Een wedstrijd met ook nog een beetje een speciaal smaakje, vanwege de terugkeer van de in Den Bosch nog zeer bekende …..
Turner, die op zijn beurt twee teruggekeerde teamgenoten treft. En om het reüniegehalte nog een tikkie hoger op te voeren zou je ook nog Paul Verveack als, voor Nederland bekend gezicht, als ‘terugkerend’ kunnen beschouwen. Maar het belangrijkst is natuurlijk dat Antwerpen en Den Bosch dusdanig dichtbij liggen, dat het ook een soort ‘Derby van de Lage Landen’ is.
Veel ingrediënten voor een heerlijk avondje Internationaal Basketball dus…
Mwema vs. Akerboom, De Zeeuw vs. Wessels, Wesley vs. Spica en Turner vs. Johnson zijn logische match-ups, en dan blijft over Farokanesh vs. Steward als complementering van het startgerecht. In dat begin van de wedstrijd is het puntje, puntje. De eerste wissels zijn Wessels (twee fouten) en Spica (Wesley scoort alles). Driesen en de Pagter scoren wel direct, dus veel maakt het nog niet uit, al scoort de Pagter wel veel te snel op zijn beurt zijn tweede fout. En veel fouten, dat is iets wat Den Bosch eigenlijk niet kan hebben tegen dit soort opponenten… Tweede inside-wissel Aarts scoort ook snel, met een stevige Dunk op Assist van van Farokanesh, daarmee wordt het 20-15. Ondanks dat ze elkaar in lengte niet ontlopen, blijkt Driesen wel een ‘handfull’ voor Aarts; hij scoort flink aan het eind van Kwart-1. Den Bosch laat in de laatste 10 seconden van die periode trouwens Antwerpen veel teveel kansen om die 5-punts-marge te minimaliseren: eerst laat Wesley in de Low-Post een te hoge (stijgende) pass door de handen glippen en daarna hebben de Bosschenaren mazzel dat de Refs een Tip-in van Antwerpen als na de Buzzer aanmerken. 20-17
De volgende 10 minuten beginnen met missers over-en-weer. Mwema schiet met een drietje de partijen weer gelijk. Nadat Den Bosch gemakkelijk weer 25-20 op het bord zet, mist deizelfde Mwema een nog veel opener driepunter. En omdat Wesley doorgaat met wat hij tot zijn wissel deed, veelvuldig scoren, pakt SPM al snel zelfs 7 punten voorsprong. Met ook Wessels weer terug tovert Den Bosch een 2-3 Zone voor, en daar lijken de Signjoren moeite mee te hebben. Maar aan het eind van de schotklok duwt Moors er een driepunter in, en zo blijven de teams bij elkaar (31-25 na 15min).
Alhoewel Shoeters steeds aan de goede kant van de score staan, is het toch het handje vol Vlamingen dat de sfeer in de halfvolle Maaspoort bepaalt…toch jammer..!
Na twee snel, en ietwat overdreven gefloten fouten tegen Den Bosch – waaronder de Derde van Wessels - is het de ervaren Roel Moors die de score weer gelijk trekt op op 35-35. Maar, wellicht door die dubieuze beslissing van de Refs(?) lijkt de vlam wel wat in de pan te schieten; de intensiteit gaat omhoog en het spel wordt fysieker. Driesen begaat in 15sec zijn tweede, derde en vierde fout. Daardoor mag Farokanesh naar de lijn voor driemaal die hij allemaal benut (Rust: 41-38), maar hij zag de geheel vrij naar de ring rollende Aarts over het hoofd (bij fout drie), dat was jammer….
Aan het begin van de Tweede Helft is duidelijk dat Driesen bijna is uitgeteld en dat Wesly 19 punten heeft staan. Dus of De Zeeuw, of Spica zal uit een aander vaatje moten tappen; anders wordt het een zuren avond voor de Belgen. Omdat de tweede al na ruim drie minuten ook op drie komt, zal het dus van de Servier Spica moeten komen, en die begint een stuk geinspireerder dan in Bedrijf-1. Aan bossche zijde zou het ‘lekker’ zijn als Akerboom en/of Farokanesh wat meer schoten zouden zien vallen. Ook Mwema, ook een belangrijke man, pakt al snel zijn derde fout. Da’s mooi voor SPM, maar dan moet Stewart niet de ruimte gunnen om los te komen; hij schiet Antwerpen met twee Drietjes achter elkaar voor de zoveelste maal ‘bij’ (49-48).
Bij 53-52 verschijnt er een Antwerpse Full Court Press, die direct resultaat afwerpt, want Wessels passt een te langzame Bounce Pass; derde fout van Aarts en de eerste voorsprong van Antwerpen (53-54, tweemaal Stewart). De daaropvolgende driepunter van ….
56-53 brengt wel voor het eerst de Bossche toeschouwers naar maximaal volume, en dat is toch belangrijk…dat blijkt als vlak daarna Aarts een schot blokt en de Rebound fraai Outlet-tipt; er komt direct een Drietje van Farokanesh overheen, en dat brengt het publiek ook al voor het eerst sinds de Tip, op de voeten. Kwart-3: 61-58. Maar die paar Belgen hebben ze nog niet stil…die gaan namelijk helemaal niet meer zitten tijdens de twee minuten pauze…
En die steun van het publiek is toch erg belangrijk, dat blijkt maar weer eens; Den Bosch loopt door naar 67-58 en heeft met 7:20 te gaan de wedstrijd in handen. Nu nog afmaken…
De press van Giants blijft furieus, maar zolang Den Bosch de bal niet weggooit en zelf blijft scoren is 9 punten een aardige buffertje. Maar bij 6m verspeelt Akerboom, dribbelend onder eigen basket, de bal en omdat De Zeeuw dan moment kiest voor zijn eerste Drietje (en op EuroBasket hebben we gezien dat hij voor een serietje zijn hand niet omdraait) is het ineens weer 69-66, kort daarop weer gelijk 69-69..!
Akerboom wordt hard gefould en converteert zijn vrije worpen, dat geeft Den Bosch wat lucht. De klok door laten lopen ook, maar dat hebben ‘ze’ op dit niveau wel door, dus gaat te klok terug naar 4:30… Met nog slechts 2:45 op de klok komt nog meer lucht als Kees Akerboom zijn eerste Drietje van de avond produceert: 76-69, Den Bosch mag de zege niet meer uit handen geven!
Toch steekt de Bossche Orkaan (wat publiek betreft) nog niet echt op; ik ben ervan overtuigd dat de zege dan weleens zo hoog had kunnen oplopen dat het voor Antwerp thuis lastig zou zijn geworden het verschil nog in te lopen…met de uiteindelijke 83-76 is dat (in ieder geval op papier) nog heel wel mogelijk. Maar de zege is binnen, SPM Shoeters Den Bosch, niet eens de Nummer-1 uit die DBL die ‘niets voorstelt’ heeft een aardige uitgangspositie voor het bereiken van de volgende ronde. Dan moet er natuurlijk nog wel een of twee keer gewonnen worden, bij voorkeur te beginnen met Dijon…
Maar ook dit avondje Bosch Europees Basketball was meer dan goed te verteren; Europees Basketball? Heerlijk!
Enneh…Wesley? Die maakte er dus 31, met ook nog 10 Rebounds was dat een vorstelijke prestatie!
Pas met zijn publiekswissel brak het carnaval echt los, maar dat was met 13 seconden te gaan…beetje laat voor een ‘Echte Zesde Man’… Er is dus nog genoeg ruimte voor verbetering in Den Bosch, misschien niet veel op het veld, maar des te meer er omheen…
AART DEKKER
Vorige week maakte SPM Shoeters Den Bosch een verdienstelijke rentree in het Europese Clubbasketball, met een regelmatige overwinning op Rakvere Tarvas. Tegelijk boekte de tegenstander van deze speelronde, Antwerp Giants, ook een overwinning, maar dan een met Bonus (want in een uitwedstrijd, en dan ook nog eens tegen een gedoodverfde tegenstander voor een van de twee plaatsen in de volgende ronde, het Franse Dijon.
Omdat Thuiswedstrijden winnen Internationaal nu eenmaal een ‘must’ is, deze avond dus weer een sleutelwedstrijd voor Shoeters, misschien zelfs wel een wedstrijd om de Eerste plaats in deze groep, al is dat voorafgaande aan wedstrijd 2/6 wellicht lichtelijk voorbarig.
Een wedstrijd met ook nog een beetje een speciaal smaakje, vanwege de terugkeer van de in Den Bosch nog zeer bekende …..
Turner, die op zijn beurt twee teruggekeerde teamgenoten treft. En om het reüniegehalte nog een tikkie hoger op te voeren zou je ook nog Paul Verveack als, voor Nederland bekend gezicht, als ‘terugkerend’ kunnen beschouwen. Maar het belangrijkst is natuurlijk dat Antwerpen en Den Bosch dusdanig dichtbij liggen, dat het ook een soort ‘Derby van de Lage Landen’ is.
Veel ingrediënten voor een heerlijk avondje Internationaal Basketball dus…
Mwema vs. Akerboom, De Zeeuw vs. Wessels, Wesley vs. Spica en Turner vs. Johnson zijn logische match-ups, en dan blijft over Farokanesh vs. Steward als complementering van het startgerecht. In dat begin van de wedstrijd is het puntje, puntje. De eerste wissels zijn Wessels (twee fouten) en Spica (Wesley scoort alles). Driesen en de Pagter scoren wel direct, dus veel maakt het nog niet uit, al scoort de Pagter wel veel te snel op zijn beurt zijn tweede fout. En veel fouten, dat is iets wat Den Bosch eigenlijk niet kan hebben tegen dit soort opponenten… Tweede inside-wissel Aarts scoort ook snel, met een stevige Dunk op Assist van van Farokanesh, daarmee wordt het 20-15. Ondanks dat ze elkaar in lengte niet ontlopen, blijkt Driesen wel een ‘handfull’ voor Aarts; hij scoort flink aan het eind van Kwart-1. Den Bosch laat in de laatste 10 seconden van die periode trouwens Antwerpen veel teveel kansen om die 5-punts-marge te minimaliseren: eerst laat Wesley in de Low-Post een te hoge (stijgende) pass door de handen glippen en daarna hebben de Bosschenaren mazzel dat de Refs een Tip-in van Antwerpen als na de Buzzer aanmerken. 20-17
De volgende 10 minuten beginnen met missers over-en-weer. Mwema schiet met een drietje de partijen weer gelijk. Nadat Den Bosch gemakkelijk weer 25-20 op het bord zet, mist deizelfde Mwema een nog veel opener driepunter. En omdat Wesley doorgaat met wat hij tot zijn wissel deed, veelvuldig scoren, pakt SPM al snel zelfs 7 punten voorsprong. Met ook Wessels weer terug tovert Den Bosch een 2-3 Zone voor, en daar lijken de Signjoren moeite mee te hebben. Maar aan het eind van de schotklok duwt Moors er een driepunter in, en zo blijven de teams bij elkaar (31-25 na 15min).
Alhoewel Shoeters steeds aan de goede kant van de score staan, is het toch het handje vol Vlamingen dat de sfeer in de halfvolle Maaspoort bepaalt…toch jammer..!
Na twee snel, en ietwat overdreven gefloten fouten tegen Den Bosch – waaronder de Derde van Wessels - is het de ervaren Roel Moors die de score weer gelijk trekt op op 35-35. Maar, wellicht door die dubieuze beslissing van de Refs(?) lijkt de vlam wel wat in de pan te schieten; de intensiteit gaat omhoog en het spel wordt fysieker. Driesen begaat in 15sec zijn tweede, derde en vierde fout. Daardoor mag Farokanesh naar de lijn voor driemaal die hij allemaal benut (Rust: 41-38), maar hij zag de geheel vrij naar de ring rollende Aarts over het hoofd (bij fout drie), dat was jammer….
Aan het begin van de Tweede Helft is duidelijk dat Driesen bijna is uitgeteld en dat Wesly 19 punten heeft staan. Dus of De Zeeuw, of Spica zal uit een aander vaatje moten tappen; anders wordt het een zuren avond voor de Belgen. Omdat de tweede al na ruim drie minuten ook op drie komt, zal het dus van de Servier Spica moeten komen, en die begint een stuk geinspireerder dan in Bedrijf-1. Aan bossche zijde zou het ‘lekker’ zijn als Akerboom en/of Farokanesh wat meer schoten zouden zien vallen. Ook Mwema, ook een belangrijke man, pakt al snel zijn derde fout. Da’s mooi voor SPM, maar dan moet Stewart niet de ruimte gunnen om los te komen; hij schiet Antwerpen met twee Drietjes achter elkaar voor de zoveelste maal ‘bij’ (49-48).
Bij 53-52 verschijnt er een Antwerpse Full Court Press, die direct resultaat afwerpt, want Wessels passt een te langzame Bounce Pass; derde fout van Aarts en de eerste voorsprong van Antwerpen (53-54, tweemaal Stewart). De daaropvolgende driepunter van ….
56-53 brengt wel voor het eerst de Bossche toeschouwers naar maximaal volume, en dat is toch belangrijk…dat blijkt als vlak daarna Aarts een schot blokt en de Rebound fraai Outlet-tipt; er komt direct een Drietje van Farokanesh overheen, en dat brengt het publiek ook al voor het eerst sinds de Tip, op de voeten. Kwart-3: 61-58. Maar die paar Belgen hebben ze nog niet stil…die gaan namelijk helemaal niet meer zitten tijdens de twee minuten pauze…
En die steun van het publiek is toch erg belangrijk, dat blijkt maar weer eens; Den Bosch loopt door naar 67-58 en heeft met 7:20 te gaan de wedstrijd in handen. Nu nog afmaken…
De press van Giants blijft furieus, maar zolang Den Bosch de bal niet weggooit en zelf blijft scoren is 9 punten een aardige buffertje. Maar bij 6m verspeelt Akerboom, dribbelend onder eigen basket, de bal en omdat De Zeeuw dan moment kiest voor zijn eerste Drietje (en op EuroBasket hebben we gezien dat hij voor een serietje zijn hand niet omdraait) is het ineens weer 69-66, kort daarop weer gelijk 69-69..!
Akerboom wordt hard gefould en converteert zijn vrije worpen, dat geeft Den Bosch wat lucht. De klok door laten lopen ook, maar dat hebben ‘ze’ op dit niveau wel door, dus gaat te klok terug naar 4:30… Met nog slechts 2:45 op de klok komt nog meer lucht als Kees Akerboom zijn eerste Drietje van de avond produceert: 76-69, Den Bosch mag de zege niet meer uit handen geven!
Toch steekt de Bossche Orkaan (wat publiek betreft) nog niet echt op; ik ben ervan overtuigd dat de zege dan weleens zo hoog had kunnen oplopen dat het voor Antwerp thuis lastig zou zijn geworden het verschil nog in te lopen…met de uiteindelijke 83-76 is dat (in ieder geval op papier) nog heel wel mogelijk. Maar de zege is binnen, SPM Shoeters Den Bosch, niet eens de Nummer-1 uit die DBL die ‘niets voorstelt’ heeft een aardige uitgangspositie voor het bereiken van de volgende ronde. Dan moet er natuurlijk nog wel een of twee keer gewonnen worden, bij voorkeur te beginnen met Dijon…
Maar ook dit avondje Bosch Europees Basketball was meer dan goed te verteren; Europees Basketball? Heerlijk!
Enneh…Wesley? Die maakte er dus 31, met ook nog 10 Rebounds was dat een vorstelijke prestatie!
Pas met zijn publiekswissel brak het carnaval echt los, maar dat was met 13 seconden te gaan…beetje laat voor een ‘Echte Zesde Man’… Er is dus nog genoeg ruimte voor verbetering in Den Bosch, misschien niet veel op het veld, maar des te meer er omheen…
AART DEKKER
Open Brief Emile Roemer (SP) over de Thuiszorg Sensire
Beste <>,
De aanhouder wint! Dat bewezen de 800 Achterhoekse medewerkers van thuiszorgorganisatie Sensire deze week. Ze boekten een belangrijke overwinning. Het gedwongen ontslag dat hen boven het hoofd hing, is van de baan. Ik feliciteer hen van harte met hun succesvolle actie en het behoud van hun baan. Abvakabo FNV heeft prima werk geleverd. Zij verdient onze complimenten.
Vanzelf is het niet gegaan. Begin september was ik in Varsseveld. Ik sprak met tientallen medewerkers. Sommigen twijfelden over het voeren van acties. ‘Het is toch al besloten en wij kunnen er niets aan veranderen’, zo klonk het. Maar zo ging het niet: ondanks alle twijfel gingen de acties toch van start. Na tientallen acties was het succes daar. Daarmee is in de Achterhoek geschiedenis geschreven. Ik ben trots op onze mensen die in de regio de thuiszorgwerkers steeds actief gesteund hebben.
Hier een voorstel: ik zorg voor een heel grote kaart. Mail mij uw voor- en achternaam en woonplaats, dan zorg ik dat uw felicitatie – samen met die van mij – netjes in de Achterhoek terecht komt.
Wacht niet te lang, want de kaart moet snel op de post.
Alvast bedankt,
Emile Roemer
maandag 11 november 2013
vrijdag 8 november 2013
AliBovt + RBDjan naar Margriet Eshuijs
Een van de allergrootste hoogtepunten van de Publieke Omroep de afgelopen jaren, en dat meen ik voor de volle 100%, 'AliB op volle toeren'. Echt een programma dat Nederland nodig had (en heeft); het breekt vooroordelen en muren af, gaat over grenzen, brengt mensen bij elkaar, en laat 'het wezen van het artiest zijn' zien. Als het maar ff kon zat ik ervoor klaar, de laatste jaren. Maar deze aflevering stond nog op de HD, en heb ik nu pas bekeken. En ik vind hem prachtig!
Het programma in de notedop:
AliBovt + RBDjan doen 'House for sale', maar dit keer 'anders'...
Het hele programma:
RBDJan koopt zijn eigen CD voor Margriet Eshuijs
10 vragen aan RBDJan:
Het programma in de notedop:
AliBovt + RBDjan doen 'House for sale', maar dit keer 'anders'...
Het hele programma:
RBDJan koopt zijn eigen CD voor Margriet Eshuijs
10 vragen aan RBDJan:
donderdag 7 november 2013
He's a Rocker (Huey Morgan, frontman van de Fun Lovin’ Criminals)!
Had het programma nog nooit gezien, tot deze clip voorbij kwam...
...explosief mannetje!
Misschien moet ik het programma 'Never Mind the Buzzcocks' (een komische Britse muziekquiz) toch eens gaan bekijken...
...explosief mannetje!
Misschien moet ik het programma 'Never Mind the Buzzcocks' (een komische Britse muziekquiz) toch eens gaan bekijken...
woensdag 6 november 2013
Lekker! Eindelijk weer Europees Club-basketball in Nederland. SPM Shoeters Den Bosch vs. Rakvere
Het was natuurlijk ‘afzien’, in letterlijke zin, het afgelopen seizoen; geen enkele Nederlandse club die Internationaal meedeed, deelnam aan een Europees Beker-toernooi. Zonde! Terwijl bijvoorbeeld Zorg&Zekerheid Leiden toch echt een mooi Europees seizoen had, in 2011-2012. Dan geef je, als Nederlands Basketball zijnde, terrein prijs.
De redenen waarom er vorig jaar door geen enkele, en nu toch weer door maar liefst drie Nederlandse clubs deelgenomen wordt, waren mij respectievelijk heel duidelijk(1) en in het geheel niet duidelijk(2). Geld was natuurlijk een overweging om niet mee te doen(1). Ik weet het niet, maar misschien dat het animo van spelers (om bij een club die wel/niet Internationaal bezig is te komen spelen) een reden(2) is om het nu weer wel te doen?
Hoe dan ook; ‘we’ doen weer mee, en ik kan niet anders zeggen dan dat dat mij een goed gevoel geeft… Aan de Bossche ploeg om van dat goede gevoel een ‘lekker gevoel’ te maken, dat zou natuurlijk kunnen door een heerlijke pot met winst voor te schotelen!
Aan de opkomst van publiek was wel duidelijk af te leiden dat mijn dorst naar Internationaal Basketball (nog) niet wordt gedeeld door een groot (deel van) het publiek; zo jammer! Maar de mensen die er wel waren zaten er van meet af aan wel ‘goed in’.
De wedstrijd was in Kwart Een ook close en ging op en neer, was dus aantrekkelijk, met mooie strijd van beide teams. Daarbij leek het mij dat de Esten net een beetje ‘gehaaider en meer volwassen’ oogden, terwijl de Bosschenaren er harder voor moesten vechten, maar in mijn ogen nog wel beter zouden moeten kunnen. Beter schieten, bijvoorbeeld…
Ook in Kwart Twee was aanvankelijk close; meer dan 1-3 punten werd het gat tussen beiden niet (tot 27-24 met 6:47 te gaan), terwijl mijn gevoel van ‘dat moet kunnen lukken’ sterker werd door fraaie aanvallen en taaie verdediging van SPM Shoeters. De eerste kraakjes in de stevige uitstraling van Rakvere werden rond dat zelfde moment zichtbaar; bijvoorbeeld door een zomaar weggegooide inbound-pass op de eigen baseline. Zo te zien voelden de Bossche spelers het ook; het spel werd overtuigder, waar het Estse schot duidelijk minder werd. Toch werd een en ander nog niet direct zichtbaar in de stand, want met een Ests Drietje werd het met 3:40 te gaan gewoon weer 31-29. Misschien dat de fouten-verhouding op dat moment (2-5) wel het duidelijkst weergaf dat Den Bosch de overhand begon te krijgen. Via vooral een zeer aanwezige Marcel Aarts werd het verschil zeven bij 36-29. De (dubieuze?) derde fout van Akerboom was toen wel een minnetje. Rust 39-30; nog zo’n helft en je zou kunnen spreken van een mooie start van het Nederlandse Internationale Clubseizoen!
De eerste minuten van het derde bedrijf begonnen vrijwel hetzelfde als het begin van de wedstrijd; meer Estse overtuiging, en ook de derde (wat lullige) fout van Stefan Wessels hielp niet; de eerste Time-Out van Sam Jones kwam na 3:35 bij 43-39. Deze stand bleef lang staan; een ‘Make or Break-punt’ dus. Den Bosch brak de ban als eerste, de direct op die score volgende pressie na een Estse OR zag er ook goed uit, en leidde tot herstel van de marge (47-39). Daarna was het voor de Esten ‘zoeken’ tegen de Bossche 2-3 Zone en kwamen er mogelijkheden voor Shoeters om de wedstrijd te beslissen. Dat leidde tot een run die door intercepties en steals via 51-39, en 53-39 (Akerboom) voor een mooie marge zorgde. Pas daarna kon Rakvere weer iets terugdoen (53-44). Tegen de ook al in een Zone terugvallende Esten was het even zoeken, maar weer Akerboom ('And1') hield zijn team aanvallend gaande. Verdedigend hield het Bossche collectief de fysiek sterke Jenkins redelijk onder controle. Het was jammer dat een eventueel ‘Buzzer-beatend Drietje’ van alweer Akerboom net niet viel. Voor Kwart Vier was de marge van de Rust weer hersteld: 56-47.
De sfeer in de zaal was in deze periode goed en betrokken, maar nog wel een beetje (te) afwachtend; de Esten werden niet bepaald door het publiek ‘weggeblazen’… Maar toen Wesley voor de vierde fout van Jenkins zorgde zag het er toch wel heel goed uit. Ook Kees Akerboom bleef zijn team vooruit sleuren, en daardoor kwam Rakvere niet echt dichterbij. Een zware ‘Airball’ leek het eind van het Estse verzet in te luiden, maar dat kwam toch nog niet definitief. Wesley was niet meer te stoppen, de verdediging bleef energiek, ook Farokanesh gooide er een driepunter in, en al braken de Esten nooit echt, kon SPM Shoeters de zege (78-71) binnenhalen. Het was dat Jenkins, na zijn terugkomst op het veld, ook de Bossche verdediging problemen gaf, en dat de Bossche foutenlast opliep tot het punt waar er net geen onoverkomelijke problemen ontstonden, waardoor de schade voor Rakvere binnen de perken bleef.
En daarmee was een wat grotere marge eigenlijk het enige wat er aan de Bossche Europese ‘Doorstart’ ontbrak. Maar ja, een mens moet wat te wensen overhouden..! Zo'n wens staat direct voor volgende week dinsdag: dan kan SPM Shoeters een grote stap maken richting volgende ronde als tegen het vandaag Uit winnende Antwerpen nog een zege zou boeken.
Het was uiteindelijk inderdaad een ‘Lekker avondje Europees Basketball’; ik hoop dat ook Leiden en Groningen hun Europese Seizoen zo zullen beginnen.
AART DEKKER
De redenen waarom er vorig jaar door geen enkele, en nu toch weer door maar liefst drie Nederlandse clubs deelgenomen wordt, waren mij respectievelijk heel duidelijk(1) en in het geheel niet duidelijk(2). Geld was natuurlijk een overweging om niet mee te doen(1). Ik weet het niet, maar misschien dat het animo van spelers (om bij een club die wel/niet Internationaal bezig is te komen spelen) een reden(2) is om het nu weer wel te doen?
Hoe dan ook; ‘we’ doen weer mee, en ik kan niet anders zeggen dan dat dat mij een goed gevoel geeft… Aan de Bossche ploeg om van dat goede gevoel een ‘lekker gevoel’ te maken, dat zou natuurlijk kunnen door een heerlijke pot met winst voor te schotelen!
Aan de opkomst van publiek was wel duidelijk af te leiden dat mijn dorst naar Internationaal Basketball (nog) niet wordt gedeeld door een groot (deel van) het publiek; zo jammer! Maar de mensen die er wel waren zaten er van meet af aan wel ‘goed in’.
De wedstrijd was in Kwart Een ook close en ging op en neer, was dus aantrekkelijk, met mooie strijd van beide teams. Daarbij leek het mij dat de Esten net een beetje ‘gehaaider en meer volwassen’ oogden, terwijl de Bosschenaren er harder voor moesten vechten, maar in mijn ogen nog wel beter zouden moeten kunnen. Beter schieten, bijvoorbeeld…
Ook in Kwart Twee was aanvankelijk close; meer dan 1-3 punten werd het gat tussen beiden niet (tot 27-24 met 6:47 te gaan), terwijl mijn gevoel van ‘dat moet kunnen lukken’ sterker werd door fraaie aanvallen en taaie verdediging van SPM Shoeters. De eerste kraakjes in de stevige uitstraling van Rakvere werden rond dat zelfde moment zichtbaar; bijvoorbeeld door een zomaar weggegooide inbound-pass op de eigen baseline. Zo te zien voelden de Bossche spelers het ook; het spel werd overtuigder, waar het Estse schot duidelijk minder werd. Toch werd een en ander nog niet direct zichtbaar in de stand, want met een Ests Drietje werd het met 3:40 te gaan gewoon weer 31-29. Misschien dat de fouten-verhouding op dat moment (2-5) wel het duidelijkst weergaf dat Den Bosch de overhand begon te krijgen. Via vooral een zeer aanwezige Marcel Aarts werd het verschil zeven bij 36-29. De (dubieuze?) derde fout van Akerboom was toen wel een minnetje. Rust 39-30; nog zo’n helft en je zou kunnen spreken van een mooie start van het Nederlandse Internationale Clubseizoen!
De eerste minuten van het derde bedrijf begonnen vrijwel hetzelfde als het begin van de wedstrijd; meer Estse overtuiging, en ook de derde (wat lullige) fout van Stefan Wessels hielp niet; de eerste Time-Out van Sam Jones kwam na 3:35 bij 43-39. Deze stand bleef lang staan; een ‘Make or Break-punt’ dus. Den Bosch brak de ban als eerste, de direct op die score volgende pressie na een Estse OR zag er ook goed uit, en leidde tot herstel van de marge (47-39). Daarna was het voor de Esten ‘zoeken’ tegen de Bossche 2-3 Zone en kwamen er mogelijkheden voor Shoeters om de wedstrijd te beslissen. Dat leidde tot een run die door intercepties en steals via 51-39, en 53-39 (Akerboom) voor een mooie marge zorgde. Pas daarna kon Rakvere weer iets terugdoen (53-44). Tegen de ook al in een Zone terugvallende Esten was het even zoeken, maar weer Akerboom ('And1') hield zijn team aanvallend gaande. Verdedigend hield het Bossche collectief de fysiek sterke Jenkins redelijk onder controle. Het was jammer dat een eventueel ‘Buzzer-beatend Drietje’ van alweer Akerboom net niet viel. Voor Kwart Vier was de marge van de Rust weer hersteld: 56-47.
De sfeer in de zaal was in deze periode goed en betrokken, maar nog wel een beetje (te) afwachtend; de Esten werden niet bepaald door het publiek ‘weggeblazen’… Maar toen Wesley voor de vierde fout van Jenkins zorgde zag het er toch wel heel goed uit. Ook Kees Akerboom bleef zijn team vooruit sleuren, en daardoor kwam Rakvere niet echt dichterbij. Een zware ‘Airball’ leek het eind van het Estse verzet in te luiden, maar dat kwam toch nog niet definitief. Wesley was niet meer te stoppen, de verdediging bleef energiek, ook Farokanesh gooide er een driepunter in, en al braken de Esten nooit echt, kon SPM Shoeters de zege (78-71) binnenhalen. Het was dat Jenkins, na zijn terugkomst op het veld, ook de Bossche verdediging problemen gaf, en dat de Bossche foutenlast opliep tot het punt waar er net geen onoverkomelijke problemen ontstonden, waardoor de schade voor Rakvere binnen de perken bleef.
En daarmee was een wat grotere marge eigenlijk het enige wat er aan de Bossche Europese ‘Doorstart’ ontbrak. Maar ja, een mens moet wat te wensen overhouden..! Zo'n wens staat direct voor volgende week dinsdag: dan kan SPM Shoeters een grote stap maken richting volgende ronde als tegen het vandaag Uit winnende Antwerpen nog een zege zou boeken.
Het was uiteindelijk inderdaad een ‘Lekker avondje Europees Basketball’; ik hoop dat ook Leiden en Groningen hun Europese Seizoen zo zullen beginnen.
AART DEKKER
maandag 4 november 2013
Kyteman's Hiphop Orchestra in Concert
Een fenomeen, dat mag je Kyteman toch wel noemen; niet geheel geslaagd op het Conservatorium,maar dan toch in slechts een paar jaar uitgroeien tot iets heel groots in de muziek, en dat op geheel eigen wijze. Je kunt het goed vinden of niet, ik kan het wel waarderen, maar het feit dat een toch nog relatief jonge persoon kans ziet zoveel mensen bij elkaar te halen en houden, en met die groep veel succes te hebben bij een groot publiek, dat feit vind ik het meest inspirerend aan Kyteman, zeker omdat hij dat alles ook nog eens voor elkaar bokste in een tijd waar er gehakt wordt in de cultuurbudgetten, en er grote, serieuze orkesten in zwaar weer terecht kwamen. En dan heb ik het nog maar niet over 'Kytopia', dat ik om persoonlijke redenen zeker zo inspirerend vind.
Het is een 'Reprise', maar ik denk nog steeds dat (een variatie op) dit nummer naar het Euro Songfestival zou moeten als Nederlandse inzending...
Een korte historie en interview met Colin Benders/Kyteman:
Het is een 'Reprise', maar ik denk nog steeds dat (een variatie op) dit nummer naar het Euro Songfestival zou moeten als Nederlandse inzending...
Een korte historie en interview met Colin Benders/Kyteman:
zondag 3 november 2013
Magistraal: Ringvormige Zonsverduistering in Australië! (mei 2013)
Ringvormige zonsverduistering in Australië
(Met dank aan NRC.nl, Herbert Blankesteijn)
Deze vond plaats op 10 mei, nota bene tijdens zonsopgang. Tijdens een ringvormige zonsverduistering staat de maan relatief ver van de Aarde af, waardoor hij net niet groot genoeg is om de zon helemaal te bedekken.
zaterdag 2 november 2013
TiNBB/Uit de Oude Doos: Serge Zwikker voor dagje Amsterdam naar Basketball Week (Trouw, 27-12-1996)
17 jaar geleden alweer, 'we' (het Nederlandse Basketball) hadden nog een florerende (Haarlem/Holland/Amsterdam/Groninger) Basketball Week, het evenement waarvan ik weleens zei dat het 'net zo groot was als de rest van het Nederlandse Basketball bij elkaar'...het lijkt een eeuw geleden...en in zekere zin is dat ook zo...
'Bovenmeester' Frank Voskuilen had weer eens een fantastische stunt bedacht: de North Carolina Tarheels, een van de iconen van het Amerikaanse College-basketball, kwamen naar de HBW voor twee wedstrijden (tegen Den Bosch en het Nationaal Team van Bulgarije), en dat was een nieuw hoogtepunt in een reeks van vele voor het fantastische Einde-jaars-Toernooi in Nederland.
De reden? Bij het team uit Chapel Hill speelde een jonge Nederlander die de op-een-na meest beroemde Nederlandse Sportman in de USA was (na auto-racer Luyendijk, maar voor de grootste Nederlandse Basketballer aller tijden - RIk Smits -(!), zijn naam? Serge Zwikker.
Serge kwam uit Maassluis, was tegen de 2m20 lang, en was al als jochie naar Amerika vertrokken; hij speelde er al High School Basketball en was dus nu starter van een van de grootste Basketball-universiteiten van Amerika. Teamgenoten? Onder andere Vince Carter en Antawn Jamison, nu nog NBA-spelers, NBA-sterren!
Serge was immens populair in het basketball-gekke North Carolina, ik mocht dat zelf een paar maanden later ervaren, toen ik hem opzocht in de VS. Een goede basketballer, dat zeker; hij werd als 30e 'gedraft' voor de NBA en maakte een jaar deel uit van de Houston Rockets. Maar veel belangrijker nog; een fantastische persoon, en dat was, meer nog dan zijn basketball-kwaliteiten, de verklaring voor zijn populariteit aan de andere kant van de grote plas.
In Nederland is hij nooit echt bekend geworden; zijn leven was in Amerika, en om in het Basketball-analfabete Nederland beroemd te worden moet iemand toch zeker 5-10 jaar aan de weg timmeren in de NBA. Maar in 2011 was Serge coach op de Eerste Rob Meurs Basketball Memorial in Gorinchem, en hebben 110+ jonge Nederlandse spelers kennis met hem mogen maken, en dat was een groot succes.
Dat hij zo onbekend is gebleven is jammer, want Serge zou het Nederlandse Basketball veel te bieden hebben; hij is vriendelijk, geduldig, kent zowel de 'Ups', als de 'Downs' die horen bij het basketballen in zowel Amerika als Nederland, en hij kan het uitleggen. Ik hoop dat we hem nog regelmatig zullen zien hier in Nederland, want voor mij is hij een van de 'Toppers in het Nederlandse Basketball' (TiNBB)!
In 1996 schreef Dagblad Trouw het onderstaande bericht over zijn aanwezigheid op de HBW:
'Ik hoop dezelfde voetstappen als Rik Smits te maken'
ERIC HORNSTRA − 27/12/96, 00:00
HAARLEM - Het is een koddig gezicht. Bij het bowling- en partycentrum in Haarlem-Noord, de plek waar de vijftiende editie van de Haarlem Basketball Week ten doop wordt gehouden, wurmt een knaap zich moeizaam uit een veel te kleine auto. Als de slungel eindelijk de gebruikelijke lichaamshouding van de 'homo sapiens' heeft aangenomen, krijgt de vierwieler op het oog de afmetingen van een Dinky Toy.
Twee meter en twintig centimeter meet de jongeling, die slechts voor ruim een week Amerika verlaten heeft. Hij is, eigenaardig genoeg, een volstrekt onbekende voor de gemiddelde Nederlander. De naam Serge Zwikker doet weinig harten sneller kloppen. Toch is HBW-organisator Frank Voskuilen “apetrots” dat juist deze Zwikker zijn toernooi met een bezoek vereert. Zelfs het feit dat diens equipe, University of North Carolina, slechts vandaag (tegen EBBC Den Bosch) en morgen (tegen het nationale team van Bulgarije) even langs komt voor een basketbaldemonstratie, mag de pret niet drukken. Zwikker, de center van de universiteitsploeg, moet fungeren als het uithangbord voor de vijftiende Week. 'Neerlands hoop in bange dagen' mag daarom bij de toernooichef aanschuiven voor de persconferentie.
Omdat basketballend Nederland door een bedroevende infrastructuur is gedegradeerd tot een ontwikkelingsland zonder toekomst, ondernamen de spaarzame talenten het afgelopen decennium de onvermijdelijke vlucht naar sterkere competities (vooral Amerika). Al jaren zijn er inspanningen om die reizende pioniers - profspeler Rik Smits, Geert Hamming, Mike Nahar en Serge Zwikker - te bewegen tot optredens in het nationale team. In die missie slaagt bondscoach Toon van Helfteren maar mondjesmaat. Nahar en Hammink kregen het Oranje-shirt over het bovenlijf, maar Zwikker bleef waar hij zat: in Amerika.
Het ligt aan de slechte communicatie of preciezer: het compleet ontbreken ervan, als je de woorden van Zwikker zelf mag geloven. De onbuigzaamheid van Van Helfteren die hem éénmaal een afzegging om studieredenen niet vergaf en nadien niets meer liet horen, heeft het 23-jarige talent tot dusver op een zijspoor gehouden.
“Toch vind ik het nog altijd een eer voor het Nederlandse team uit te komen”, zegt Zwikker met een goudeerlijke blik. “Zo gauw ik een brief in de bus zou krijgen, sta ik bij wijze van spreken de volgende ochtend op de stoep voor de sporthal. Ik ben bereid het Nederlandse basketbal te helpen. Als het aan mij ligt, proberen we het Nederlands basketbal weer op het hoogste niveau van Europa te krijgen.”
Met die laatste wens gaat Zwikker zich te buiten aan 'wishfull thinking', maar zijn gebrekkige kennis van het Nederlandse niveau kan hem niet worden aangewreven. Al op zijn vijftiende jaar maakte hij vanuit Maassluis de grote oversteek. Zwikker: “Mijn informatie over Nederland blijft beperkt tot de teletekstpagina's die ik via internet kan vinden. Zo kon ik mijn coach Dean Smith vertellen dat Nederland - met Nahar en Hammink in de gelederen - met 20 punten verschil had gewonnen van Bulgarije.”
Zwikker is een echte Amerikaan geworden. Een NBA-kandidaat, die slechts incidenteel denkt aan zijn Nederlandse roots. Tijdens het persuurtje zegt hij de verrichtingen van Rik Smits nauwlettend te volgen, maar het Nederlandse vocabulaire gaat hem al moeilijk af. Hij wil niet in de voetsporen van zijn beroemde landgenoot treden, maar hoopt “dezelfde voetstappen te maken”.
Haarlem is voor Zwikker gewoon een gezellig tussendoortje in een jaar dat in het teken staat van de draft, het selectie-circus waarbij uit zo'n duizend college-verlaters in twee sessies 56 basketballers de sprong naar het NBA-walhalla mogen maken.
Zwikker wil eigenlijk niet verder kijken dan de dag van morgen. “Ik kan niet bepalen hoe mijn kansen op dit moment zijn. Ik volg de kranten in Amerika niet zo op dat punt en concentreer me liever op de NCAA (de competitie voor de teams van de universiteiten - red) zelf. Mijn geluk hangt niet af van de draft. Als de NBA onhaalbaar blijkt is het ook goed en probeer ik ergens in Europa onderdak te vinden.”
Coach Dean Smith gelooft echter in de mogelijkheden van zijn pupil. Zwikker dankt veel aan de man die aan zijn bovenmodale lengte extra kwaliteiten heeft toegevoegd: “Het team van North Carolina heeft iets moois, iets bijzonders. Zodra je je handtekening op het papier hebt gezet om daar vier of vijf jaar te spelen, kun je coach Smith bij wijze van spreken 'Dad' noemen. Hij zal altijd voor je zorgen, in en buiten de speelzaal. Dean Smith is een legende in het Amerikaanse basketbal, ook al omdat hij de ontdekker van Michael Jordan is. Zelf heb ik vooral in technisch opzicht veel van hem opgestoken. Als je op zo'n college komt als North Carolina, word je eerst afgebroken tot niets, waarna je helemaal wordt opgebouwd tot topspeler. Toen ik er kwam had ik goede centers voor mij als Kevin Salvadori, Eric Montross en Matt Wenstrom. Mijn geduld heeft toch rendement gebracht. Sinds twee jaar ben ik startend speler.”
Haarlem mag zich twee keer vergapen aan de reus van Nederlandse origine. De wedstrijden van UNC moeten voor de organisatie de hoogtepunten van de Week worden. Zwikker is er de man niet naar dat mooie sprookje onderuit te halen, maar verraadt de achterliggende vakantiemotieven van de Amerikanen als het uitgaansleven ter sprake komt: “De spelers gaan in ieder geval Amsterdam in om te zien of het waar is wat ze allemaal gehoord hebben. Wat ik ze daarover heb verteld?” Serge Zwikker lacht veelbetekenend. “Ik heb gezegd dat Amsterdam een heel mooie stad is.”
De reden? Bij het team uit Chapel Hill speelde een jonge Nederlander die de op-een-na meest beroemde Nederlandse Sportman in de USA was (na auto-racer Luyendijk, maar voor de grootste Nederlandse Basketballer aller tijden - RIk Smits -(!), zijn naam? Serge Zwikker.
Serge kwam uit Maassluis, was tegen de 2m20 lang, en was al als jochie naar Amerika vertrokken; hij speelde er al High School Basketball en was dus nu starter van een van de grootste Basketball-universiteiten van Amerika. Teamgenoten? Onder andere Vince Carter en Antawn Jamison, nu nog NBA-spelers, NBA-sterren!
Serge was immens populair in het basketball-gekke North Carolina, ik mocht dat zelf een paar maanden later ervaren, toen ik hem opzocht in de VS. Een goede basketballer, dat zeker; hij werd als 30e 'gedraft' voor de NBA en maakte een jaar deel uit van de Houston Rockets. Maar veel belangrijker nog; een fantastische persoon, en dat was, meer nog dan zijn basketball-kwaliteiten, de verklaring voor zijn populariteit aan de andere kant van de grote plas.
In Nederland is hij nooit echt bekend geworden; zijn leven was in Amerika, en om in het Basketball-analfabete Nederland beroemd te worden moet iemand toch zeker 5-10 jaar aan de weg timmeren in de NBA. Maar in 2011 was Serge coach op de Eerste Rob Meurs Basketball Memorial in Gorinchem, en hebben 110+ jonge Nederlandse spelers kennis met hem mogen maken, en dat was een groot succes.
Dat hij zo onbekend is gebleven is jammer, want Serge zou het Nederlandse Basketball veel te bieden hebben; hij is vriendelijk, geduldig, kent zowel de 'Ups', als de 'Downs' die horen bij het basketballen in zowel Amerika als Nederland, en hij kan het uitleggen. Ik hoop dat we hem nog regelmatig zullen zien hier in Nederland, want voor mij is hij een van de 'Toppers in het Nederlandse Basketball' (TiNBB)!
In 1996 schreef Dagblad Trouw het onderstaande bericht over zijn aanwezigheid op de HBW:
'Ik hoop dezelfde voetstappen als Rik Smits te maken'
ERIC HORNSTRA − 27/12/96, 00:00
HAARLEM - Het is een koddig gezicht. Bij het bowling- en partycentrum in Haarlem-Noord, de plek waar de vijftiende editie van de Haarlem Basketball Week ten doop wordt gehouden, wurmt een knaap zich moeizaam uit een veel te kleine auto. Als de slungel eindelijk de gebruikelijke lichaamshouding van de 'homo sapiens' heeft aangenomen, krijgt de vierwieler op het oog de afmetingen van een Dinky Toy.
Twee meter en twintig centimeter meet de jongeling, die slechts voor ruim een week Amerika verlaten heeft. Hij is, eigenaardig genoeg, een volstrekt onbekende voor de gemiddelde Nederlander. De naam Serge Zwikker doet weinig harten sneller kloppen. Toch is HBW-organisator Frank Voskuilen “apetrots” dat juist deze Zwikker zijn toernooi met een bezoek vereert. Zelfs het feit dat diens equipe, University of North Carolina, slechts vandaag (tegen EBBC Den Bosch) en morgen (tegen het nationale team van Bulgarije) even langs komt voor een basketbaldemonstratie, mag de pret niet drukken. Zwikker, de center van de universiteitsploeg, moet fungeren als het uithangbord voor de vijftiende Week. 'Neerlands hoop in bange dagen' mag daarom bij de toernooichef aanschuiven voor de persconferentie.
Omdat basketballend Nederland door een bedroevende infrastructuur is gedegradeerd tot een ontwikkelingsland zonder toekomst, ondernamen de spaarzame talenten het afgelopen decennium de onvermijdelijke vlucht naar sterkere competities (vooral Amerika). Al jaren zijn er inspanningen om die reizende pioniers - profspeler Rik Smits, Geert Hamming, Mike Nahar en Serge Zwikker - te bewegen tot optredens in het nationale team. In die missie slaagt bondscoach Toon van Helfteren maar mondjesmaat. Nahar en Hammink kregen het Oranje-shirt over het bovenlijf, maar Zwikker bleef waar hij zat: in Amerika.
Het ligt aan de slechte communicatie of preciezer: het compleet ontbreken ervan, als je de woorden van Zwikker zelf mag geloven. De onbuigzaamheid van Van Helfteren die hem éénmaal een afzegging om studieredenen niet vergaf en nadien niets meer liet horen, heeft het 23-jarige talent tot dusver op een zijspoor gehouden.
“Toch vind ik het nog altijd een eer voor het Nederlandse team uit te komen”, zegt Zwikker met een goudeerlijke blik. “Zo gauw ik een brief in de bus zou krijgen, sta ik bij wijze van spreken de volgende ochtend op de stoep voor de sporthal. Ik ben bereid het Nederlandse basketbal te helpen. Als het aan mij ligt, proberen we het Nederlands basketbal weer op het hoogste niveau van Europa te krijgen.”
Met die laatste wens gaat Zwikker zich te buiten aan 'wishfull thinking', maar zijn gebrekkige kennis van het Nederlandse niveau kan hem niet worden aangewreven. Al op zijn vijftiende jaar maakte hij vanuit Maassluis de grote oversteek. Zwikker: “Mijn informatie over Nederland blijft beperkt tot de teletekstpagina's die ik via internet kan vinden. Zo kon ik mijn coach Dean Smith vertellen dat Nederland - met Nahar en Hammink in de gelederen - met 20 punten verschil had gewonnen van Bulgarije.”
Zwikker is een echte Amerikaan geworden. Een NBA-kandidaat, die slechts incidenteel denkt aan zijn Nederlandse roots. Tijdens het persuurtje zegt hij de verrichtingen van Rik Smits nauwlettend te volgen, maar het Nederlandse vocabulaire gaat hem al moeilijk af. Hij wil niet in de voetsporen van zijn beroemde landgenoot treden, maar hoopt “dezelfde voetstappen te maken”.
Haarlem is voor Zwikker gewoon een gezellig tussendoortje in een jaar dat in het teken staat van de draft, het selectie-circus waarbij uit zo'n duizend college-verlaters in twee sessies 56 basketballers de sprong naar het NBA-walhalla mogen maken.
Zwikker wil eigenlijk niet verder kijken dan de dag van morgen. “Ik kan niet bepalen hoe mijn kansen op dit moment zijn. Ik volg de kranten in Amerika niet zo op dat punt en concentreer me liever op de NCAA (de competitie voor de teams van de universiteiten - red) zelf. Mijn geluk hangt niet af van de draft. Als de NBA onhaalbaar blijkt is het ook goed en probeer ik ergens in Europa onderdak te vinden.”
Coach Dean Smith gelooft echter in de mogelijkheden van zijn pupil. Zwikker dankt veel aan de man die aan zijn bovenmodale lengte extra kwaliteiten heeft toegevoegd: “Het team van North Carolina heeft iets moois, iets bijzonders. Zodra je je handtekening op het papier hebt gezet om daar vier of vijf jaar te spelen, kun je coach Smith bij wijze van spreken 'Dad' noemen. Hij zal altijd voor je zorgen, in en buiten de speelzaal. Dean Smith is een legende in het Amerikaanse basketbal, ook al omdat hij de ontdekker van Michael Jordan is. Zelf heb ik vooral in technisch opzicht veel van hem opgestoken. Als je op zo'n college komt als North Carolina, word je eerst afgebroken tot niets, waarna je helemaal wordt opgebouwd tot topspeler. Toen ik er kwam had ik goede centers voor mij als Kevin Salvadori, Eric Montross en Matt Wenstrom. Mijn geduld heeft toch rendement gebracht. Sinds twee jaar ben ik startend speler.”
Haarlem mag zich twee keer vergapen aan de reus van Nederlandse origine. De wedstrijden van UNC moeten voor de organisatie de hoogtepunten van de Week worden. Zwikker is er de man niet naar dat mooie sprookje onderuit te halen, maar verraadt de achterliggende vakantiemotieven van de Amerikanen als het uitgaansleven ter sprake komt: “De spelers gaan in ieder geval Amsterdam in om te zien of het waar is wat ze allemaal gehoord hebben. Wat ik ze daarover heb verteld?” Serge Zwikker lacht veelbetekenend. “Ik heb gezegd dat Amsterdam een heel mooie stad is.”
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
